Kasia o zachodzie słońca

Plener z Kasią mogłabym nazwać takim z doskoku i niemal niezapowiedzianym, gdyż szybo umówiłam go po zdjęciach z grupą Iławskich Zakładów Fotograficznych. Poczekałam do zachodu słońca i mimo, że wlokłam się noga za nogą i myślałam już tylko o tym, żeby wrócić do domu stwierdziłam, że jednak nie odwołam pleneru. Jedna z moich zasad jako modelki i fotografa brzmi: odwołuję jedynie jak jest to konieczne - psuje się pogoda, jestem chora lub inne wypadki losowe, ale bardzo ważne. Nie ma mowy o odwoływaniu ,,Bo mi się nie chce". W końcu jak się pracuje to czas wolny zostaje zredukowany, a ja jak to ja wciskam swój fotomodeling i fotografię gdzie tylko się da :) w każdy czas, każdą chwilę... 

Więc jak mi ktoś odwołuje sesje, bo jakiś tam mało ważny powód albo nawet nie powiadamia mnie o odwołaniu to dosłownie toczę pianę. Nie wiem czemu niektórzy ludzie nie mogą zrozumieć, że ja dzielę swój czas na spanie, jedzenie, pracę, zdjęcia, pozowanie, dojazdy, szkołę, mamę, tatę, babcie, dziadka i siostrę? Więc takie odwołanko kompletnie psuje mi cały harmonogram dnia... 

Powinnam przestać marudzić tej pięknej nocy - zimnej nocy :) Uroki Mazur i jeziora. 

Znowu mam wrażenie, że za dużo myślę... Może to kwestia tego, że nie mogę się zdecydować i serce walczy wciąż z rozumem? Z jednej strony bycie rozpoznawanym jest miłe, nie powiem, ale z drugiej strony bycie anonimowym ma swoje plusy chociaż w mieścinie takiej jak Iława anonimowość nie istnieje. Czasem niektóre ,,rewelacje" mnie bawią :) 

Chyba znów potrzebuję gdzieś wyjechać... Zniknąć na jakiś czas, ruszyć przed siebie nie oglądając się wstecz. 

Jesienna chandra czy może odzywa się we mnie ta marynarska natura? Byleby nie zagrzać miejsca, byleby przed siebie, z aparatem w ręku to jest najważniejsze.
Ciągle nowe początki, układanie życia od nowa kawałek po kawałku... Czemu by nie?