Paulina Otremba - 28.02.2015 Iława

Wiem wiem kazałam Wam długo czekać, ale myślę, że było warto :) Przed moim obiektywem znów pojawiła się piękna Paulina... Ponownie spotkałyśmy się w Iławie chociaż tym razem już nie działałyśmy nad jeziorem. Towarzyszyła nam jej kuzynka Dominika, którą widzieliście w poprzednim poście. Zajmowała się fryzurą Pauliny i ogólnie przyjętą rolą asystenta :)

Dzień był w porządku - przynajmniej nie padało i na samym początku sesji nie było tak potwornie zimno jak pod koniec. Skończyło się chorobą Pauliny, a w późniejszym czasie także i moją jednak ziołolecznictwo, garść aspiryny i rutinoscorbin postawiły mnie na nogi w ciągu 2,5 dnia, ale nie o tym chciałam pisać :) 

Miałyśmy bardzo dobre światło, słońce chowało się za chmurami, więc na spokojnie mogłyśmy fotografować... 

Wszystkie stylizacje przygotowała Paulina...

Pewnie zastanawiacie się skąd takie obsunięcie czasowe jeśli chodzi o publikację. Otóż jak widać poniżej sesja została wykonana trzema różnymi aparatami w tym wykorzystałam dwa rodzaje kliszy, więc wiadomo wywołanie, skanowanie i obróbka trochę trwają, a ja nie chciałam się rozdrabniać i wolałam pokazać Wam od razu całą serię niż tylko kilka na bieżąco skończonych kadrów... 

Canon eos Ellan II 

Canon 50 1.8 

Solutions 200 

wywołanie: Andrzej Świdziński 

skanowanie: Andrzej Musiński FOTMUS

A na sam koniec rarytasik, który zapowiadałam od dawna. Jakiś czas temu od jednego z zaprzyjaźnionych fotografów dostałam całą paczkę przeterminowanych, czarno-białych filmów Kodaka z 1975 roku!!!!!!
Byłam bardzo ciekawa czy cokolwiek wyjdzie. Nawet Paulinie nie mogłam obiecać, że się uda, bo nie wiem gdzie przez 40 lat ten film leżał i co się z nim działo.
Tym bardziej, że po raz pierwszy miałam okazję znaleźć się w ciemni fotograficznej i sama wywołać negatyw :)
Było trochę stresu :) Mimo, że Andrzej Świdziński stał obok - przez większość czasu i pilnował. Ja jak to ja zawsze musiałam coś nabroić, więc za mocno podniosłam temperaturę wywoływacza, który potem musiałam studzić do odpowiedniej temperatury i to dokładnie co do pół stopnia, bo w takich sprawach wychodzi ze mnie jakaś perfekcjonistka :)
Przyznam, że siedzenie sobie w ciemni i wywoływanie okazało się dla mnie bardzo relaksującym zajęciem i wiem, że znalazłam swoje miejsce - teraz tym bardziej muszę przycisnąć tatę o zrobienie mi mojej własnej ciemni i czas z powrotem wziąć się za stare, rodzinne tradycje :)
Z resztą zadań poszło dobrze... Najciekawsze było płukanie i czekanie... Wyjdzie czy nie wyjdzie... Pojawi się cokolwiek na tej błonie czy się nie pojawi...
Na szczęście pojawiło się :)

Mamiya 645 PRO TL

 mamiya secor 80 2.8, 

210 4.5 

kodak royal-X PAN 

10.01.1975

wywołanie: ja < przy pomocy Andrzeja Świdzińskiego>

skanowanie: Andrzej Musiński FOTMUS